STOWARZYSZENIE TEATR     M U M E R U S

Krótko o nas



Stowarzyszenie Teatr Mumerus powstało w r. 1999.

Skupia profesjonalnych twórców: aktorów, reżyserów, scenografów, muzyków i literatów wywodzących się ze środowiska krakowskiego (choć nie tylko). Stowarzyszenie jest członkiem EU NET ART- międzynarodowej sieci organizacji zajmujących się sztuką z siedzibą w Amsterdamie oraz Stowarzyszenia Teatrów Nieinstytucjonalnych STEN w Krakowie. Stowarzyszenie jest pozarządową organizacją non-profit. Nie posiada stałych etatów administracji, zarząd pełni swe obowiązki honorowo, a wydatki na stałe funkcjonowanie ograniczone są do minimum.

Celem działania Teatru Mumerus jest rzeczywiste poszukiwanie nowych form teatralnych, łączenie Teatru z innych sztukami oraz poszukiwanie nowych przestrzeni społecznych dla istnienia teatru. Stowarzyszenie programowo realizuje tylko rzeczy nowe, ryzykowne - starając się w ten sposób nawiązać do tradycji awangardy teatralnej. Również programowo Stowarzyszenie nie realizuje jakichkolwiek rzeczy będących przedmiotem wszelakich mód kulturalnych.

Stowarzyszenie poszukuje nowych przestrzeni społecznych dla istnienia teatru  prowadząc działalność edukacyjną (warsztaty z młodzieżą z Ośrodka dla Dzieci Niewidomych i Niedowidzących w Krakowie), jak również resocjalizacyjną (spektakle dla osadzonych w Areszcie Śledczym w Krakowie).

Stowarzyszenie nie posiada stałej sceny, realizując i prezentując swoje przedstawienia w różnych przestrzeniach jak: kameralne sale teatralne, zabytkowe piwnice, plener, podwórza, więzienia, nieczynne fabryki.

Stowarzyszenie stale współpracuje z grupą muzyczną Wednesday Radio z Wrocławia. Stowarzyszenie współpracuje także z Forum Organizacji Pozarządowych KLON/JAWOR, gdzie w ramach akcji "Bądź Jawny!" na stronach internetowych tejże organizacji publikuje dane dotyczące wydatkowanych środków, a w szczególności środków pozyskanych ze źródeł publicznych.

Od listopada 2001 Stowarzyszenie bierze udział wraz z 16 teatrami z całej Europy w międzynarodowym projekcie teatralno – edukacyjnym “Magic – Net” współfinansowanym ze środków Unii Europejskiej (program “Kultura 2000”).

Stowarzyszenie Teatr Mumerus do tej pory (grudzień 2007) zrealizowało następujące premiery:

Rozmiar: 42667 bajtów Mumerus-według Nowych Aten Benedykta Chmielowskiego - czyli pierwszej polskiej encyklopedii.
Rozmiar: 3559 bajtów Kabaret wycinków pod wezwaniem wuja Alfreda- na motywach twórczości Alfreda Jarry oraz współczesnych polskich pisarzy: Lidii Amejko i Zbigniewa Macheja.
 
Rozmiar: 7462 bajtów Piekło - Niebo czyli Przeraźliwe echo trąby ostatecznej.Wędrówki i wizje ks. Klemensa Bolesławiusza
 
Rozmiar: 5756 bajtów Podróż na Księżyc-spektakl poświęcony Georges'owi Meliesowi oraz tym, którzy byli na Księżycu i tym, którzy tego pragnęli: alchemikom, astronomom, magom i szaleńcom
 
Rozmiar: 5047 bajtów Dziady cz. IIAdama Mickiewicza – spektakl zrealizowany z młodzieżą z Ośrodka dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących prezentowany w Krakowie oraz na festiwalach Magic Net we Frankfurcie Nad Odrą oraz na Festiwalu Młodego Teatru w Waldkirch(Niemcy)
 
 
 
 
Rozmiar: 7649 bajtów Pomnik bohatera–spektakl plenerowy zrealizowany wspólnie z młodzieżą polską Ośrodka dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących oraz z hiszpańską z Escuela de Formation Teatral z Madrytu prezentowany w Krakowie podczas MiędzynarodowegoFestiwalu teatrów Ulicznych
 
 
 
 
Rozmiar: 3308 bajtów Ele Mele Dudki–etiuda teatralna, która weszła w skład spektaklu plenerowego “Europejska Noc Teatralna – Cztery żywioły” w wykonaniu 12 teatrów z całej Europy, a który prezentowany był na festiwalu Magic Net w Palmeli (Portugalia)
 
 
 
Rozmiar: 7958 bajtów

UBU wedługAlfreda Jarry– w nowych przekładach Jana Gondowicza, zawierający także teksty nigdy dotąd w Polsce niepublikowane

 

 

 

DR K.

Hommage a Franz Kafka

Wyróżnienia dla Wiesława Hołdysa na II.Ogólnopolskim Konkursie na inscenizację dzieł dawnej klasyki europejskiej organizowanym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

 

Łącznie zagraliśmy do tej pory w kraju i za granicą ok. 200 spektakli dla ok.15000 widzów. Wystąpiliśmy na 7 festiwalach w Polsce i 9 zagranicą (Austria - 3 razy, Czechy - 3 razy, Dania, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Niemcy – 3 razy, Rosja, Portugalia, Szwajcaria)

KRÓTKA KRONIKA NASZEJ DZIAŁALNOŚCI (do listopada 2004):

    Aktualne informacje - kliknij tu

Prezes:
Wiesław Hołdys


Członkowie Stowarzyszenia - zespół artystyczny w sezonie 2004/2005:
Joanna Hołdys, Katarzyna Gładyszek, Beata Kolak, Dorota Morawetz, Ewa Ryks, Maurycy J. Kin, Zbigniew Machej, Anna Lenczewska, Jacek Milczanowski, Anna Nowicka, Marcin Popczyński, Robert Żurek

Stała współpraca:Zespół jazzowy Wednesday Radio - Wrocław, Teatr KTO Kraków, Teatr Groteska Kraków, Stowarzyszenie Teatrów Nieinstytucjonalnych STEN Kraków, Teatr Zależny Politechniki Krakowskiej, Ośrodek Szkolno Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących Kraków, XXI LO w Krakowie - Nowej Hucie,   Młodzieżowy Dom Kultury im. A. Bursy w Krakowie

Naszą działalność wspierały finansowo: Ministerstwo Kultury, Gmina Kraków, Samorząd Województwa Małopolskiego, Polsko - Niemiecka Wymiana Młodzieży, a także projekt Magic - Net współfinansowansowany z programu Unii Europejskiej "Kultura 2000"

OPINIE O MUMERUSIE:

Stowarzyszenie Teatr Mumerus istnieje od roku 1999. Jednak ludzie, którzy je utworzyli, mają za sobą liczne doświadczenia związane z działalnością teatralną. Wiesław Hołdys- założyciel grupy, jej reżyser i producent, a także autor scenariuszy spektakli - współpracuje również z licznymi teatrami instytucjonalnymi, reżyserując głównie spektakle oparte na własnych autorskich scenariuszach. Silną inspiracją dla tego twórcy jest literatura staropolska (zwłaszcza z okresu średniowiecza i baroku), w której w szczególny sposób współistnieją ze sobą: świat ludzki i nadprzyrodzony, humor i groza, to, co niepojęte z tym, co banalne i grubiańskie. Z kolei nurt surrealizmu (np. teksty Alfreda Jarry) to inspiracja wymuszająca zarówno na reżyserze, jak i aktorach ciągłe poszukiwanie nowych środków wyrazu, nowych jakości wrażeniowych.
Stowarzyszenie Teatr Mumerus to przede wszystkim grupa ludzi: profesjonalnych artystów tworzących teatr. Bez patosu wielkiej sceny i równych rzędów foteli. Ważna wydaje się tu przede wszystkim zróżnicowana forma kontaktu z widzem. Między innymi dlatego wiele spektakli jest wystawianych w nietypowym otoczeniu, np. w zakładzie karnym, w piwnicach, w plenerze.
Niezwykle trudno jest dookreślić i podsumować fenomen, jakim jest działalność tej grupy teatralnej (...)

Tekst z internetu (portalAktivist)

Wiesław Hołdys, założyciel i reżyser Stowarzyszenia Teatr “Mumerus”, ma bogaty życiorys artystyczny. Zaczęło się od uczestnictwa w teatrzyku lalek “Skrzatki Cieszyńskie”. Wtedy zrozumiał, że teatr to przede wszystkim zespół ludzi połączonych wspólną pasją. W 1976 roku Hołdys założył w Cieszynie swój pierwszy amatorski teatr Zero (ze względu na cenzurę działający pod egidą Stowarzyszenia filmu etnograficznego), w którym pracował między innymi ze Zbigniewem Machejem i Mariuszem Grzegorzkiem. Okres studiów w Krakowie (teatrologia na Uniwersytecie Jagiellońskim, reżyseria w PWST) artysta połączył z pracą w założonym przez siebie studenckim Teatrze Tarcie przy Teatrze 38, a później Teatrze na Rogu (w 1986 roku na Krakowskich Reminiscencjach Teatralnych odbyła się premiera spektakluJedna noc po polowaniuwedług Michaiła Zoszczenki i Borysa Pilniaka, następnie zrealizowano “Moskwę – Pietuszki” wg Jerofiejewa, i “Amerykę” wg Franza Kafki – spektakl pokazywany między innymi na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Niezależnych w Berlinie Zachodnim). Teksty, które stawały się kanwą teatralnej pracy Hołdysa, to między innymi , literatura surrealistyczna, teksty z klasyki niemieckiej i rosyjskiej: Gogol, Brecht i Buechner, literatura sowizdrzalska, przepisy kulinarne z książki Lucyny Ćwierczakiewiczówny, literatura staropolska – jak np. “Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią”. Hołdys stara się unikać tekstów “gotowych”. Zazwyczaj adaptuje utwory literackie, pisze własne scenariusze, stosuje kolażowe łączenia motywów literackich i form teatralnych. Prowadził warsztaty teatralne, organizował akcję uliczne. Jedna z takich akcji odbyła się w 1980 roku w Krakowie z udziałem zespołu Living Theatre. Artysta pracuje także w teatrach instytucjonalnych w całej Polsce, gdzie zrealizował ponad 30 spektakli. W 1990 roku został dyrektorem Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, a później etatowym reżyserem w tym teatrze. Ponieważ – wedle jego słów – “instytucja jest ograniczająca, w instytucji wykraczanie poza pewne konwencje jest niemożliwe”, dlatego postanowił “że sam sobie założy teatr i sam będzie go robił”.

Mumerus został założony w 1999 roku. (...) U podstaw jego powstania tkwiło przekonanie, że istnienie teatru nie jest i nie powinno być oczywistością w życiu społecznym, że teatr dopiero musi znaleźć przestrzeń, teksty, publiczność (“z innym widzem mamy szansę spotkać się w teatrze Groteska, z innym w pubie, a jeszcze z innym w więzieniu”). “Mumerus został pomyślany jako teatr poszukujący”, dla którego “nie istnieją żadne granice, wszystko może stać się tekstem, każdą przestrzeń można wykorzystać i każdą tradycję literacko-teatralną można ze sobą połączyć (dlatego spektakle Hołdysa często odwołują się do surrealizmu). Założeniem artysty jest, aby tworzyć spektakle tylko z tekstów, po które nikt wcześniej nie sięgał, dzielić się z widzem własną fascynacją.

(...)Przygotowanie spektaklu odbywa się w ustalonym trybie pracy. Zazwyczaj na wiosnę pisany jest scenariusz, okres letni jest okresem prób, a premiera odbywa się w listopadzie. Po spektaklu powstaje napisany przez Wiesława Hołdysa tekst – dramat lub opowiadanie, który jest próbą literackiej impresji na temat spektaklu.

(...)Inspiracja do powstania spektaklu Piekło – Niebo czyli przeraźliwe echo trąby ostatecznej. Wędrówki i wizje ks. Klemensa Bolesławiusza zrodziła się przez przypadek. Podczas jednej z podróży, na stoisku z literaturą religijną w Częstochowie artysta kupił napisane w XVII wieku teksty Bolesławiusza –opisy zaświatów oraz zbiór zasad wyjaśniających jak postępować, aby dostać się do nieba, a uniknąć piekła. Zafascynowany faktem, że teksty te nadal znajdują nabywców, postanowił na ich podstawie napisać scenariusz spektaklu, który został zbudowany na wzór średniowiecznego moralitetu. (...)

Ostatnią premierą Teatru “Mumerus” był spektaklPodróż na Księżyc, grany w teatrze Groteska w Krakowie (w ramach sceny “Of – Groteska”). Spektakl ten zrodził się z fascynacji Wiesława Hołdysa kinem niemym, a szczególnie piętnastominutowym filmem opowiadającym o podróży na Księżyc zrealizowanym przez Georges’a Meliesa, który pierwszy odkrył możliwości kreacyjne kina. “Jest w tym filmie coś niesamowitego, coś co prowokuje twórcę do poszukiwania nowych form wyrazu, szczególnie w momencie, gdy teatr cierpi na gadulstwo”.

W spektaklu, niczym w kalejdoskopie, przeplatają się elementy fikcji, fantastyki, biografii Meliesa, pojawia się nawet seans magii. Nie ma prawie słów, pojawiają się w większości w postaci napisów. Obrazy inspirowane są kadrami filmu Meliesa. W tym spektaklu reżyser zawarł fragment swojej “filozofii teatralnej” – teatr podobnie jak podróż na Księżyc jest podróżą do “krainy niemożliwości”, zawsze bardziej interesujące jest marzenie, niespełnienie niż rzeczywistość.

Wiesław Hołdys ciągle stara się poszerzać spectrum działania teatru. (...) Praca w tym teatrze wymaga różnorodnych umiejętności. “Nagle okazuje się, że jakiś aktor jest świetnym technikiem, a muzyk świetnym pedagogiem, wszyscy ciągle się rozwijamy, wszyscy ryzykujemy poszukiwanie”. Hołdys jest zwolennikiem stałego zespołu teatralnego, który obecnie liczy 12 osób (profesjonalnych aktorów, literatów, muzyków, pedagogów). Grupa nie ma własnej sceny.

Katarzyna Dudek, Przewodnik po teatrach niezależnych Krakowa, Didaskalia 2003 nr 54/55/56

Na Krakowskiej scenie teatralnej "Mumerus" jest szczególnym rodzynkiem.
Jego kręgosłup artystyczny tworzy osoba Wiesława Hołdysa - absolwenta wydziału reżyserii krakowskiej PWST.
Ale Hołdys nie zawęża się do ciasnych ram uczelni., którą ukończył.
W jego twórczości bardzo wyraźne są odniesienia zarówno do działalności Tadeusza Kantora, jak też buntowniczego teatru ulicy, który swoje apogeum miał na przełomie lat 60 i 70. Nie ma w tym żadnej sprzeczności albowiem sam Kantor - który sławę zdobył właśnie w tym okresie - był dopełnieniem prądów artystycznych lat 60.
W swojej twórczości Hołdys nie wpada jednak w pułapkę naśladownictwa ale w pełni świadomie trawestuje doświadczenia teatralne swoich poprzedników. Pomocna w tym staje się jego współpraca z teatrami zagranicznymi, pozwalająca na dystans do własnych działań.
Moim prywatnym zdaniem - prawdziwą wartość artystyczną tworzy dopiero zestaw sztuk Hołdysa - tworzących osobisty świat reżysera - opisany szczególnym - a bardzo osobistym językiem narracji.


 

Artur Łoboda

krakow.zaprasza.net

 Cena niezależności

Na swoim. Stowarzyszenie prowadzące teatr jest instytucją non-profit, więc nie zarabia, a cały przychód przeznacza na działalność statutową. Gdyby zdecydowało się na zarabianie, musiałoby zarejestrować działalność gospodarczą i rozpocząć płacenie podatków. A przecież nie to jest jego celem...

 

- Teatr instytucjonalny ma swoje ograniczenia. Bywa zachowawczy i nieruchawy. Dyrektorzy zwykle niechętnie wychodzą poza utarte schematy, boją się awangardowych pomysłów. Chciałem realizować swoje własne teatralne zamierzenia, dlatego założyłem prywatny teatr - mówi Wiesław Hołdys, krakowski reżyser, pomysłodawca i twórca Teatru Mumerus. W 1999 roku razem z grupą zaprzyjaźnionych artystów, zarejestrował stowarzyszenie non-profit, które rozpoczęło prowadzenie teatru. W tym roku Mumerus będzie obchodził dziesięciolecie istnienia

 

Krakowski Teatr Mumerus działa na trzech polach. Pierwsze to spektakle wystawiane na scenie Teatru Zależnego Politechniki Krakowskiej przy ul. Kanoniczej w Krakowie, który stale współpracuje z Mumerusem i - poprzez Stowarzyszenie Teatrów Nieinstytucjonalnych STeN, którego Mumerus jest członkiem - udostępnia mu swoje pomieszczenia. Pole drugie to spektakle plenerowe prezentowane w najróżniejszych miejscach, np. na dziedzińcu krakowskiego Muzeum Etnograficznego czy w Willi Decjusza. Wreszcie pole trzecie to organizowanie rozmaitych wydarzeń parateatralnych: warsztatów dla dzieci i młodzieży, współpracy z zagranicznymi ośrodkami, grupami teatralnymi, stowarzyszeniami kulturalnymi. Mumerus przygotowuje co najmniej jeden nowy spektakl rocznie. Dobór repertuaru jest specyficzny. Zespół stroni od sztuk znanych i często wystawianych w zwykłych teatrach.

 

- Poszukujemy inspiracji, wywodzących się z twórczości niebanalnej, niezwykłej, oryginalnej. Mamy np. w repertuarze spektakl "Laputa & Ladago" oparty na trzeciej, najmniej znanej, opowieści o Guliwerze. Jest to surrealistyczna groteska, nie przeznaczona dla dzieci, bo taka w gruncie rzeczy jest książka Swifta Mamy też "Dr. K. Hommage a Franz Kafka", czyli kolaż z mało znanych utworów Kafki (opowiadań, szkiców), zrobiony na przekór dotychczasowym adaptacjom tego autora, czyłi komediowo. Jest też spektakl "Cyrki i ceremonie" inspirowany malarstwem Witolda Wojtkiewicza, a także spektakl "Jarmark cudów" inspirowany tradycją sowizdrzalską, który latem gramy w plenerze, a zimą w teatrze - wyjaśnia Wiesław Hołdys.

W ciągu dziesięciu lat istnienia przygotowali jedenaście premier, z tego cztery ostatnie pozostają w bieżącym repertuarze. - Cechą Mumerusa jest to, że chętnie wychodzimy do ludzi. Współpracowaliśmy z młodzieżą z XXI Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Hucie, a wcześniej - z Ośrodka dla Dzieci Niewidomych i Slabowidzących przy ul. Tynieckiej w Krakowie. Realizujemy warsztaty teatralne, przygotowujemy przedstawienia z młodymi ludźmi w różnych miejscach Polski, wystawialiśmy spektakle dla osadzonych w areszcie śledczym w Krakowie - mówi reżyser.

 

Jak więc prowadzi się prywatny teatr? Zespół Mumerusa tworzy około dwudziestu osób. Są w nim aktorzy (na co dzień pracujący w krakowskich i nie tylko krakowskich teatrach), scenografowie, muzycy i plastycy. Za swoją pracę otrzymują wynagrodzenie w formie umowy o dzieło. Z kolei osoby zajmujące stanowiska we władzach stowarzyszenia które powołało Mumerusa za pracę w zarządzie nie otrzymują wynagrodzenia. Teatr nie ma etatów, administracji, stałych dochodów ani dotacji. O dofinansowanie występuje każdorazowo, przygotowując nowy projekt. Wnioski grantowe składa się do Województwa Małopolskiego, Ministerstwa Kultury i gminy Kraków. Swoje własne programy grantowe mają też m.in. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Unia Europejska i fundacje współpracy międzypaństwowej (np. Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej). Czy łatwo zdobyć taki grant?

- O procedurze składania wniosków mógłbym opowiadać godzinami. Każda z wyżej wymienionych instytucji prowadzi własną politykę kulturalną, która w dodatku zmienia się wraz ze zmianą władz. Nigdy nie wiadomo, czego można się spodziewać i oczywiście nie ma żadnej gwarancji, że dotacja zostanie przyznana. Bywa i tak, że aplikuje się kilkanaście razy o wsparcie dla jednego projektu - wzdycha Wiesław Hołdys, na którego barkach spoczywa zdobywanie funduszy dla Mumerusa. Wnioski o granty na rok 2009 do Ministerstwa Kultury składało się w listopadzie, do gminy Kraków w grudniu, a do Województwa Małopolskiego w styczniu. Bardzo łatwo przepaść w konkursie grantowym tylko z powodu błędów formalnych we wniosku. Odrębna opowieść to późniejsze rozliczanie dotacji, z której każdy wydany grosz musi być udokumentowany i uzasadniony. - Gdy przyszły do nas na kontrolę panie z Urzędu Skarbowego i obejrzały gromadzone dokumenty, zapytały mnie, kiedy właściwie mam czas pracować jako reżyser... - uśmiecha się rozmówca.

Teatr wypracowuje też własne pieniądze. Za gościnne przedstawienia płacą instytucje zapraszające, za warsztaty teatralne dla dzieci i młodzieży - organizatorzy. Pewien nieduży przychód przynoszą też bilety. Pieniądze te przeznaczane są na pokrycie kosztów stałych. - Jesteśmy instytucją non-profit, więc nie wypracowujemy tzw. zysku księgowego. Cały przychód przeznaczany jest na działalność statutową - podkreśla Wiesław Hołdys. Na pytanie, czy cała ta strona papierkowo-finansowa nie jest zbyt skomplikowana i czy aby nie przesłania mu jego głównej aktywności, czyli reżyserowania rozmówca odpowiada: - To cena, jaką zdecydowałem się płacić za niezależność, którą daje mi własny teatr. Tak samo myślą koledzy aktorzy, godząc się na wszystkie związane z tym niedogodności. Rzeczy samemu stworzone i przez siebie wypracowane bardziej się szanuje.»


Paweł Stachnik
Dziennik Polski nr 70/24-03-2009

 


Autorem logo Stowarzyszenia Teatr Mumerus jest Oktawian Steliga.

 

Pomysłodawcami i twórcami tej strony są  Małgorzata i Krzysztof Budzyńscy, którzy również w latach 2000 - 2003 nieodpłatnie pełnili funkcję webmastera na prowadzonym przez nich portalu Galeria Dramatu.

 

 

   Rozmiar: 4927 bajtów
BARDZO GORĄCO IM ZA

TO DZIĘKUJEMY!!!! 

 

 

 

 

Rozmiar: 4893 bajtów

Nasz adres:
STOWARZYSZENIE TEATR
M U M E R U S
os. Piastów 32 / 22
31-624 KRAKÓW
POLSKA / POLAND
tel. (0 12) 645 92 73
mumerus@poczta.onet.pl,

biuro@mumerus.net

 


 

[Strona główna]|[Wydarzenia][Krótko o nas]|[Repertuar]|

[Spektakle]|[Nasz Zespół][STEN][Edukacja]|[Przydatne cytaty]|

[Main Page]|[Briefly about us]|[Repertoire]|[Our Team]|[Events] 

 

 

 

 

© 2000- 2004 Wiesław Hołdys

Wszelkie prawa autorskie zastrzeżone.
Witryna miesiąca
w głosowaniu internautów

"Dziennika Teatralnego"
Teatry w internecie (Dziennik Teatralny)